I am not a painter, I am a poet.
Why? I think I would rather be
a painter, but I am not. Well,
for instance, Mike Goldberg
is starting a painting. I drop in.
"Sit down and have a drink" he
says. I drink; we drink. I look
up. "You have SARDINES in it."
"Yes, it needed something there."
"Oh." I go and the days go by
and I drop in again. The painting
is going on, and I go, and the days
go by. I drop in. The painting is
finished. "Where's SARDINES?"
All that's left is just
letters, "It was too much," Mike says.
is starting a painting. I drop in.
"Sit down and have a drink" he
says. I drink; we drink. I look
up. "You have SARDINES in it."
"Yes, it needed something there."
"Oh." I go and the days go by
and I drop in again. The painting
is going on, and I go, and the days
go by. I drop in. The painting is
finished. "Where's SARDINES?"
All that's left is just
letters, "It was too much," Mike says.
But me? One day I am thinking of
a color: orange. I write a line
about orange. Pretty soon it is a
whole page of words, not lines.
Then another page. There should be
so much more, not of orange, of
words, of how terrible orange is
and life. Days go by. It is even in
prose, I am a real poet. My poem
is finished and I haven't mentioned
orange yet. It's twelve poems, I call
it ORANGES. And one day in a gallery
I see Mike's painting, called SARDINES.
a color: orange. I write a line
about orange. Pretty soon it is a
whole page of words, not lines.
Then another page. There should be
so much more, not of orange, of
words, of how terrible orange is
and life. Days go by. It is even in
prose, I am a real poet. My poem
is finished and I haven't mentioned
orange yet. It's twelve poems, I call
it ORANGES. And one day in a gallery
I see Mike's painting, called SARDINES.
БИ ЗУРААЧ БИШ ГЭЖ ҮҮ
Би зураач биш ээ,би бол яруу найрагч
Бийр бүжиглүүлэгч байх нь сайхан боловч
Майк Голдберг нэгэн зураг зурж эхлэх үед
Би очлоо.”Дээшээ суу,юу уух вэ” гэсээр
Бэхсийн эзэн намайг зочлов.
Би уулаа,бид суулаа.
Би дээш харлаа.
“Май загас уу даа,энэ чинь”
“Мөн байна ,тэр л хэрэг болж дээ” гэж бодсоор
Хоног өдөр өнгөрөн одсоор л
Хэрэг болгон би тэднийд очсоор л.
Харин нэг өдөр очтол
Хүсэн хүлээсэн зураг бэлэн болжээ.
“Хаана байна вэ, Май загас?”
Хэдэн үсэг л үлдээ шив дээ.
“Хэт олшроод ийм болчихов ” гэлээ, Майк .
Хорвоо дээрх өнгөний тухай
Жүрж мэт улбар шар өнгөний тухай
Нэгэн өдөр бодохуйяа
Нэгэн бадаг шүлэг тэрлэвэй,би.
Нэгэн бадаг шүлэг минь
Нэгэн бадаг шүлэг бус
Нэгэн хуудас үсэг болвой.
Дахиад нэгэн хуудас.
Дахиад бас нэгэн хуудас. Гэхдээ
Улбар шар өнгөний тухай бус,
Угалзруулж хээлсэн үсэгнүүдийн тухай ч бус
Улбар өнгө болоод амьдрал ямархан уйтай байдаг тухай
Учирлан бичлээ ,би.
Үглээ хүүрнэл илүү мэт ч
Үнэндээ би жинхэнэ яруу найрагч аа.
Улбар шар өнгөний тухай бодол арилсан цагт л
Уянгат яруу найраг минь төгсөнө.
Уяхан тэр арван хоёр шүлгийг
Улбар шарууд хэмээн нэрийдвэй.
Уран зургийн хүрээлэнд байгаа
Майкийн зургийг харин
Май загас хэмээн дуудвай
No comments:
Post a Comment
Сэтгэгдэл үлдээсэн танд баярлалаа.